Wstrząs anafilaktyczny jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia, który nieleczony prowadzi do śmierci. To ciężka, szybko rozwijająca się i potencjalnie zagrażająca życiu reakcja nadwrażliwości na jakiś czynnik, w której występuje obniżenie ciśnienia tętniczego. Najważniejsza jest szybka reakcja i podanie leku, który może uratować życie – adrenaliny podawanej domięśniowo (epinefryny).

Najczęstszą przyczyną wstrząsu anafilaktycznego jest spożycie pokarmów. Są to z reguły orzeszki ziemne, owoce morza, mięso ryb, mleko krowie, jaja kurze, ziarno sezamu, soja i pszenica, rzadziej owoce i warzywa. Kolejnym czynnikiem powodującym wstrząs są użądlenia owadów i leki. W 30% przypadków wstrząsu u dorosłych i w około 15% u dzieci, pomimo szczegółowej diagnostyki nie jest możliwe ustalenie przyczyny wstrząsu.

Objawy wstrząsu anafilaktycznego:

świąd, obrzęk, rumień, pokrzywka

świst krtaniowy, obrzęk języka, jamy ustnej, gardła, krtani

omdlenie, spadek ciśnienia, przyspieszenie rytmu serca

nagłe wymioty, kurczowe bóle, biegunka

brak kontaktu słowno-logicznego, utrata świadomości.

Wstrząs anafilaktyczny może spotkać każdego, w każdej sytuacji, nie tylko osoby uczulone. Dlatego kluczowym czynnikiem powinno być stałe podnoszenie świadomości społeczeństwa, szeroko rozumiana edukacja oraz regularne uczestnictwo w szkoleniach z zakresu udzielania pierwszej pomocy.

Upały dają się we znaki! Często, aby schłodzić się szukamy różnych sposobów – najczęściej wybieramy jednak szybką kąpiel w zimnym zbiorniku wodnym. Natychmiastowy kontakt z zimną wodą skutkuje obkurczeniem naczyń krwionośnych i wypchnięciem dużej ilości wcześniej zgromadzonej w rozszerzonych naczyniach krwi do serca. Nasz mięsień sercowy pracuje jak pompa i nie jest on w stanie poradzić sobie z nagłym pompowaniem tak dużych ilości krwi. Przyczynia się to do zaburzeń krążenia oraz oddychania. Mamy wtedy do czynienia z hiperwentylacją, czyli zbyt szybkimi, niekontrolowanymi, głębokimi oddechami. Skutkuje to nadmiernym usunięciem dwutlenku węgla z organizmu, który jak wiemy jest produktem przemiany materii.

Szok termiczny z kolei to reakcja organizmu na gwałtowną zmianę temperatury. Jest groźny dla zdrowia i życia. Jego objawy najczęściej pojawiają się po skoku do zimnej wody, choć wywołać go może również opalanie, przebywanie w saunie, alkohol, jak również intensywny wysiłek fizyczny.

Aby uniknąć szoku termicznego przed wejściem do zimnej wody, należy chwilę pospacerować po brzegu, chłodząc kostki, tym samym przyzwyczajać ciało do kontaktu z zimnem. Warto również powoli zwilżać twarz, ramiona, kark oraz okolice serca. Dopiero po kilku minutach takich zabiegów należy przystąpić do kąpieli. Pamiętajmy też o odpowiednim nawodnieniu naszego organizmu.

Lato w pełni! Kąpiele słoneczne to coś, co uwielbia wielu z nas. Słońce przyjemnie grzeje skórę, produkowana jest witamina D, a na pamiątkę zostaje piękna opalenizna. Zbrązowienie skóry jest naturalną reakcją obronną organizmu. Ma to zapobiegać uszkodzeniom komórek przez szkodliwe promieniowanie UV. Chociaż kąpiele słoneczne mogą nam przynieść dobre efekty, to niestosowanie się do zasad bezpieczeństwa w czasie ekspozycji na słońce może wywołać niepożądane skutki. Promieniowanie słoneczne ma negatywny wpływ na stan i kondycję skóry, takie jak: przyspieszone starzenie się skóry, powstawanie posłonecznych przebarwień, stanów przedrakowych oraz zmian nowotworowych (czerniaka i raków skóry). Dlatego pamiętajmy o ostrożności podczas przebywania na słońcu!

Przed opalaniem należy przygotować skórę na działanie promieni słonecznych, np. odpowiednio ją nawilżyć, aby nie była przesuszona. Przede wszystkim, aby móc bezpiecznie przebywać na słońcu nie należy zapominać o filtrach ochronnych SPF, nakładając je na ciało co najmniej 20 minut przed wyjściem na słońce. Należy także pamiętać, że kremy z dodatkiem filtrów ochronnych działają ok. 2 godzin, po tym czasie, powinno się po raz kolejny nałożyć na skórę kosmetyk, aby mieć pewność, że jesteśmy chronieni przed szkodliwym działaniem słońca. Ważna jest również ochrona miejsc szczególnie narażonych na oparzenia tj. nos, usta, dekolt, kolana czy blizny i znamiona. Kremy z wysokim filtrem (naturalnym, mineralnym lub chemicznym) przeciwsłonecznym SPF 50 przede wszystkim zmniejszają ryzyko pojawienia się nowotworu. Odgrywają kluczową rolę w ochronie skóry, odbijając lub przekształcając negatywne dla naszego organizmu w skutkach promienie słoneczne w ciepło nieszkodliwe dla skóry.

Opalona skóra może być powodem do radości, ale przede wszystkim pamiętajmy o naszym zdrowiu!

Jęczmień, który pojawia się na powiece lub oku, to ropień wywoływany przez bakterie, które dostają się do błony śluzowej np. przez zatarcie powieki brudnymi dłońmi, przebywanie w oparach dymu papierosowego oraz środków chemicznych czy nieodpowiedni demakijaż. Jęczmieniowi sprzyjać może również obniżona odporność w skutek przebytych chorób czy długotrwały stres.

Ropnia na oku nie należy samodzielnie usuwać. Gdy dojrzeje, pęknie sam – wówczas wypłynie z niego płyn i powstanie rana, która zagoi się po kilku dniach. Regenerację skóry można przyspieszyć przez nakładanie w chorym miejscu maści lub kompresów. Jęczmień najczęściej można leczyć samodzielnie. Jeśli jednak po 3-4 dniach nie zauważamy poprawy lub zmiana się powiększa, konieczna jest wizyta u lekarza u okulisty. W naszym szpitalu znajduje się Poradnia Okulistyczna, w której otrzymają Państwo kompleksową poradę i pomoc w zwalczaniu infekcji.

Istnieje także kilka domowych sposóbów na walkę z jęczmieniem, ale pamiętać należy, że one jedynie mogą pomóc złagodzić objawy.

Pocieranie ropnia złotą obrączką jest jednym z najpopularniejszych domowych sposobów leczenia. Choć nie wynika to z właściwości złota, lecz samego masażu – podczas pocierania krew zaczyna przepływać szybciej i następuje odblokowanie ujścia gruczołów. Tutaj jednak należy być ostrożnym i jeśli już wybieramy tę metodą, pamiętajmy, aby zdezynfekować wcześniej obrączkę. Kolejnym domowym sposobem jest okład z zielonej, jak i czarnej herbaty, a także rumianku, naci pietruszki, liści malin lub kwiatów nagietka. Każdy z produktów ma właściwości antybakteryjne i może sprzyjać gojeniu.

Aby ustrzec się infekcji, należy szczególną wagę przyłożyć do dbania o higienę oczu. Ważne jest częste mycie rąk i nie pocieranie nimi powiek. Wieczorem należy wykonywać staranny demakijaż oczu, unikać zadymionych pomieszczeń, wystrzegać się pożyczania kosmetyków do oczu od innych oraz używania kosmetyków, które utraciły termin ważności.

Wakacje już się rozpoczęły! Zanim jednak wyjedziemy w wakacyjną podróż, pamiętajmy o tym, aby letnie dni były bezpieczne dla naszego zdrowia. Dzisiaj kilka słów o udarze słonecznym.Jak wskazuje sama nazwa, jest to stan spowodowany bezpośrednim działaniem promieni słonecznych – przegrzanie organizmu wskutek silnego nasłonecznienia. Szczególnie narażona na działanie promieni słonecznych jest głowa i kark, co sprawia, że cierpi głównie system nerwowy – może dojść do przekrwienia opon mózgowych i mózgu.

W grupie ryzyka znajdują się seniorzy, niemowlęta, dzieci, osoby cierpiące na przewlekłe choroby układu krążenia, z nadwagą, nadużywające alkoholu, a także zażywające niektóre leki.

Do głównych objawów udaru słonecznego należą:

odwodnienie,

zaczerwieniona skóra i obfity pot w lekkich przypadkach, natomiast w cięższych bladość skóry i zatrzymanie pocenia,

możliwe jest wystąpienie poparzeń skóry pierwszego i drugiego stopnia,

bóle i zawroty głowy,

szum w uszach,

mdłości, wymioty,

dreszcze,

ogólny niepokój,

zwężone źrenice,

omdlenie.

W celu ochrony przed udarem słonecznym, w upale dni przede wszystkim należy pamiętać o piciu dużej ilości wody oraz zakładaniu nakrycia głowy lub chowaniu się w cień. Zakładane ubrania powinny być lekkie i przewiewne. Powinno się unikać długotrwałej, bezpośredniej ekspozycji skóry na słońce, w szczególności głowy i karku.